Koncepcja redukcji szkód odnosi się do polityk, programów i praktyk, których podstawowym celem jest ograniczenie występowania negatywnych konsekwencji zdrowotnych, społecznych i ekonomicznych związanych z używaniem legalnych oraz nielegalnych substancji psychoaktywnych, a nie samo ograniczenie konsumpcji substancji psychoaktywnych. Tym samym, beneficjentami interwencji z zakresu redukcji szkód są nie tylko użytkownicy substancji psychoaktywnych, ale również ich najbliższe otoczenie – rodziny oraz społeczność lokalna.

Włączenie podejścia redukcji szkód do narodowych strategii radzenia sobie z uzależnieniami, jest wyrazem wszechstronnego podejścia do tych problemów, przy jednoczesnym dostrzeżeniu komplementarności i wagi poszczególnych elementów polityki zdrowotnej w tym obszarze.

Wprowadzanie efektywnych interwencji w obszarze redukcji szkód bywa uznawane za kontrowersyjne. Dlatego też, tworzenie jasnych i klarownych rekomendacji na podstawie wyników badań naukowych jest tu szczególnie istotne.

W niniejszym raporcie znajdą Państwo najnowsze doniesienia na temat efektywności różnego typu programów i interwencji oraz prezentacje programó redukcji szkód realizowanych w Polsce. Poruszone zostały także kwestie roli i miejsca tej koncepcji w narodowych strategiach w obszarze zdrowia dotyczących uzależnień oraz percepcji społecznej działań z zakresu redukcji szkód. Opisane zostały czynniki ułatwiające i utrudniające implementację podejścia redukcji szkód w obszarze uzależnień odnosząc się do badań dotyczących rzecznictwa redukcji szkód.

Autorzy raportu wyrażają wdzięczność wszystkim polskim programom redukcji szkód, które dostarczyły danych niezbędnych do przygotowania niniejszego opracowania.

Treść raportu